Twee zijden van dezelfde munt

Het lichaam en geest (het verstand, de muppets) zijn twee verschillende systemen (maar twee zijden vd zelfde munt). En het lichaam moet het ‘kunstje’ zelf leren, anders blijft de geest er zich continu mee bemoeien. En krijg je heel gekunsteld en geforceerd gedrag.

Op de momenten dat het lichaam pijn ervaart en de geest erg druk is, vindt er integratie plaats tussen de twee systemen. Het gevolg is dat er inzicht plaats vindt, er wordt geleerd.

Niet dat je iets kan doen, maar onderbreek dit systeem niet. Rust, Reinheid, Regelmaat, om de integratie zo soepel mogelijk te laten verlopen. Geen alcohol, seks, etc.

Hé! Mijn doel is dit ervaren, opschrijven en delen met mensen. Leuk! Wat ik graag doe is filosoferen, schrijven, kwetsbaar opstellen en mensen inspireren.

Back To The Earth

Mraz… In die zin vormt ziekte dus een richtingaanwijzer naar heelwording van jezelf. Hoewel ziekte negatief lijkt, in de zin dat je last hebt van allerlei klachten en pijn, gaat het er toch om ziekte te interpreteren als richtingaanwijzer. Op die manier kun je met de ziekte gaan samenwerken in plaats van dat je je ertegen verzet (Pamela Kribbe – Gesprekken met Jeshua).

“Hé Michiel, echt superleuk dat je een quote hebt opgezocht uit een boek. Maar wat mot ik ermee?”

“Nou Karel Appel van me, ik zie hier een fundamentele misvatting in onze samenvatting.”

“Oef, dat zijn grote woorden!”

“Ja, luister nou effe. Ik heb ziekte nog nooit zo gezien. Het was als iets dat bestreden moest worden. Door paracetamol, antibiotica of een doktersbezoek. Maar ziekte opent nu een deur naar het innerlijke.”

“Maar dan is het toch geen misvatting in onze samenleving? Zoals jij het nu verwoord ben je zelf een beetje achterlijk geweest en heb jij die taal van de ziel verkeerd begrepen. Je hoeft het niet gelijk op de hele samenleving te gooien…”

“Jaja, je hebt gelijk. Nou, terug naar de quote. Ziekte is een richtingaanwijzer naar emotionele klachten in mijn lichaam. Als ik pijn in mijn onderrug voel, dan kan het zijn dat ik me fysiek heb ingespannen, maar waar ik op doel ik dat ik bepaalde emotionele of geestelijke spanningen in dat gebied opsla. De energie stroomt daar niet goed door en mijn lichaam communiceert: ‘Dag lieve schat, wil je even openstaan voor wat ik te zeggen heb?’ Ik leer nu te vragen aan mijn lichaam: ‘wat heb je mij te zeggen’?”

“Hmmz, dat klinkt best interessant. De manier waarop je het nu verteld klinkt alsof we meerdere passagiers met ons meedragen. Je was al langer bewust van mijn bestaan, maar we dragen dus ook ons lichaam mee. Daarvoor heb je geschreven over onze vriend het Ego, en we hebben natuurlijk de verantwoordelijkheid over Emotie die we met ons meedragen. Dat zijn al vier passagiers. Wat zou het fijn zijn als we allemaal aan de Ronde Tafel zouden zitten!”

“Hihi, ik waardeer je enthousiasme. Het is een mooie manier om mijzelf te ondersteunen in de weg van de Ziel. Ik heb een stuk geschreven over de ideaalbeelden die de maatschappij ons voorschotelt: hoe we moeten leven, wat we moeten eten, met welke partner we moeten trouwen voor het eeuwige geluk. Maar deze ideaalbeelden staan los van de weg van de Ziel. Deze is uiterst individueel en daarom ook uniek voor iedere persoon.  En daarom is zo verdomde interessant! Dat is de weg die ik wil bewandelen. Ik wil dit pad bewandelen met al mijn passagiers en leren luisteren naar wat zij mij te vertellen en wat te leren hebben.“

“Ik word er stil van…”

“En dit zou ik later ook willen doen. Ik wil mensen ondersteunen in de weg van de Ziel. Ik zeg bewust niet helpen, omdat ik ze niet naar de overkant van de rivier wil trekken. Ik sta erachter, en zij kiezen ervoor om de eerste stap te zetten in het koude water, om er daarna achter te komen dat dit het meest zuivere bronwater is dat van het leven op aarde een paradijs maakt.”

“Nice!”

“Genoeg hierover gepraat. I’m going back to the Earth! Bedankt voor je luisterende oor en tot de volgende keer.”

“Tot de volgende keer, lieve Michiel.”

Inspirited by // Pamele Kribbe – Gesprekken met Jeshua // Ziekte en gezondheid
Inspirited by // Jason Mraz – Back To The Earth

Xavier Rudd – Follow the Sun

When you feel life coming down on you, lion_king_minimal_poster_by_nissemann123456789-d4rjw7q
like a heavy weight.
When you feel this crazy society,
adding to the strain.
Take a stroll to the nearest waters edge
remember your place.
Many moons have risen and fallen long,
long before you came.

Ik zit in een diepe meditatie en concentreer mij op het lied van Xavier Rudd. De gedachte die mij bereikt is: wat is mijn plaats op aarde? Ik zie bomen met de wind spelen, vogels dezelfde wind gebruiken en de wind als één van de vier elementen op aarde. De mens, that’s me, speelt tussen de vier elementen een rol. Maar wat is onze plaats? Ik open mijn ogen en als ik omhoog kijk, zie ik de gigantische wilg waar ik onder mediteer. Onze plek is nietig en we zouden nederig om moeten gaan met de natuur. Echter beschikken wij over een bikkelharde passagier. Eén die naast ons zit en mijn omgeving veroordeelt, verschillen benadrukt. Maar ook een medereiziger die voor mij opkomt en mijn standpunten verdedigt, ervoor zorgt dat er voldoende voor mijn Ik is.

Mijn passagier heeft een naam: Oge. Tot voor kort vond ik het altijd vervelend wanneer de medereiziger langs de kant van de weg stond en graag mee wou liften. Het liefst reed ik door, zonder om te kijken. Maar onbewust schatte ik de grote waarde in van mijn lotgenoot, dus ik opende iedere dag weer de deur.

Het was een strijd. Elke dag de discussie en negativisme van mijn passagier. Wat niet goed was aan mijn omgeving, wat niet goed was aan mijzelf. Wat kon ik hem vervloeken. Tot die dag. Oge stond niet meer langs de kant. Wat een rust, dacht ik, maar het was het moment waarop mijn ontwikkeling stilviel. Als ik er nu op terugkijk moet ik erom lachen, maar toen was het bittere ernst. Het deed mij herinneren aan een citaat van de Giraffe uit Merel & de Giraffe:

Iemand die in jouw ogen een ego heeft, houd je bij voorbaat al op afstand, terwijl de ziel eigenlijk laat zien dat zij pijn te verwerken heeft. Er ligt iets aan de oppervlakte dat geheeld moet worden. Veroordeel daarom het ego niet, want het geeft belangrijke informatie.

Het was die wijsheid die mij in mijn auto liet springen om Oge opnieuw te vinden. Ik voelde zijn pijn, het verdriet en zijn littekens. En wat deed ik? Ik liet mijn passagier in de regen staan, in de winterse kou, terwijl Oge mijn spiegel was en liet zien waar mijn pijn zat. Zoals velen, veroordeelde ik ook zijn gaven en sloot ik mij af voor de belangrijke informatie die mijn passagier mij gaf.

Wat is nu mijn plek? Mijn plek is achter het stuur. Ik bepaal mijn richting, ik bepaal mijn toekomst. Maar mijn auto zit propvol. Oge zit weer naast me en fluistert en schreeuwt alles wat ik niet wil horen. Op de achterbank zit mijn intuïtie, tussen mijn creativiteit en mijn humor in. De zon aan de horizon, de wind in de rug.

So which way is the wind blowin’,
and what does your heart say?

De Pastoor aan de Eettafel

“Wat dachten ze vroeger toch? Je door een pastoor laten vertellen wat je moest doen! En ja, er leefde de sociale angst dat je op de zwarte bladzijde van het religieuze boek kwam te staan en mensen je raar zouden aankijken. Als we er nu naar terug kijken dan begrijp je niet dat mensen daaraan zou gehoorzamen. We zouden nu de deur voor de neus van de pastoor dichtgooien, toch?!”

Toch zie ik soms dat de pastoor nog diep in mijn woonkamer is binnengedrongen. Wellicht niet meer in het zwart met een wit boord, maar als intellectueel, met scheiding en een brilletje. Ik doel hier helaas niet op Harry Potter, maar op een nieuw klankbord en adviesorgaan.

Nutty Science
Waar vroeger de mensen via de kerk te horen kregen hoe zij zich moesten gedragen, krijgen wij tegenwoordig vriendelijk van de Wetenschap te horen hoe wij ons dienen te gedragen. Het lijkt een advies, maar veel van deze vrijblijvende adviezen dienen als inspiratiebron voor de wetten en plichten waar wij Nederlanders ons aan dienen te houden.

Hoe vaak lees je nu niet wat goed voor je is, hoeveel groenten en fruit we moeten eten en op welke leeftijd wij gereed zijn voor de volgende fase in het volgende ontwikkelingsplan? Het lijkt steeds gekker te worden. Zo was ik laatst op bezoek bij kennissen en werd mij vol goede moed verteld dat de beste partner om mee te trouwen de derde levenspartner is. En aangezien dit zijn derde partner was, moest dit wel ‘de ware’ zijn, want het was wetenschappelijk bewezen…

Het wetenschappelijk weten wordt als waarheid aangenomen. Helaas hoor je tegenwoordig maar al te vaak dat een farmaceutisch bedrijf het onderzoek heeft gesponsord naar de uitkomsten van de werking van een bepaald medicijn. Voor mij is hierin de ethiek van de wetenschap ernstig door bedreigd en heeft het zijn objectiviteit verloren. Maar we geven de wetenschap nog het vertrouwen om adviezen te geven, omdat we het nemen zoals het is: een advies.

Als wij de wetenschap dit vertrouwen willen geven, dan is het de vraag wie de wetenschap controleert. Is dit de overheid? Of instanties of bedrijven? Wie je ook aanwijst, deze persoon of instantie krijgt een enorme verantwoordelijkheid waarmee omgegaan moet worden. Hij zal belangeloos moeten zijn, ethisch kunnen handelen en denken in het belang van andere mensen. Wie de wetenschap moet controleren? Ik kan maar een persoon bedenken, en dat ben jij zelf.

De gemiddelde mens
Komt het wetenschappelijk advies overeen met jouw gevoel en ideeën? Laat het advies ruimte voor wie jij bent? Houd er rekening mee dat het advies van vandaag, niet het advies voor morgen zal zijn. Het zal geen rekening houden met persoonlijke wensen of verhalen, omdat het een conclusie is van het ‘gemiddelde mens’. Een voorbeeld…

Stel dat ik twee ijsjes op kan voordat ik buikpijn krijg, Peter kan er wel vier op en Jan? Die spant de kroon! Hij kan er wel acht op voordat hij iets merkt. Gemiddeld genomen betekent dat een mens 4 en een groot stuk ijs op kan ((2+4+8=14) / 3). Met twee ijsjes zou ik dus geen buikpijn moeten krijgen, omdat ik mijzelf graag vergelijk met mijn omgeving. Ik leg de focus buiten mijzelf en keer mij af van mijn gevoel, nog twee ijsjes dus!

Eigen kracht
En daar zit de pastoor dus nog bij ons aan de eettafel. Wederom krijg ik een vrijblijvend advies wat goed voor mij is. Dit advies richt de aandacht af van de mens, omdat het bepaalt voor de mens wat goed voor hem is. Ik ben van mening dat ieder mens goed weet wat goed voor hem is en hierin geen goedbedoelde advies nodig heeft van een organisatie, instelling of overheid.

Waar vroeger de kerk van deze macht gebruikt maakte, heeft vandaag de wetenschap deze rol op zich genomen. Het vult de leegte die wij nodig hebben om creatief te handelen en vervuilt onze gedachten met regels hoe wij moeten leven, in plaats van de vrijheid hoe wij willen leven.

Auw!
Nu is het niet de bedoeling om de wetenschap te vervloeken. Als je wordt geslagen met een stok, ben je dan boos op de stok of op diegene die het in handen heeft? De wetenschap is een middel geworden en wordt gebruikt ter argumentatie voor het gekozen beleid en wie gebruikt dit middel? Naast dit advies is er dus ook een krachtenveld in ons actief die aangeeft wat goed voor ons is. Ons toefluistert wat te geloven en ons de weg wijst. Het is af en toe ook fijn om zelf te ontdekken hoe je mag leven, door te vallen, en weer op te staan. Blijf kritisch naar je omgeving, want het heeft onbewust invloed op de keuzes die jij zal maken.

Vroeger las men de krant en keek men tv en daarin werd hen verteld wat ze moesten eten, op welke leeftijd ze het beste kinderen konden nemen en hoe ze moesten leven. Hoe konden ze zo naïef zijn? Wij zouden het nooit toelaten dat een autoriteit buiten onszelf vertelt wat wij moeten doen, toch?!

Willem, wanneer trekt u uw zwaard?

Willem, wanneer trekt u uw zwaard? U bent van Koningsbloed en daarmee ligt er een enorme last op uw schouders. Heeft u het blad al geslepen? Want er moeten wat koppen gaan rollen. Er zijn teveel misstanden en we hebben nu behoefte aan gepassioneerd leiderschap. Geen doorkookte, wetenschappelijke benadering van het leiden van het volk. Maar leiderschap vanuit het hart, uw hart. Wanneer meldt u zich aan het front? Heeft u de noodkreet nog niet gehoord? Het is tijd, uw tijd, onze tijd. Steeds meer mensen zullen de rode pil nemen en werkelijk gaan inzien wat er zich in de wereld afspeelt. Overziet u het gevolg van dit inzicht? Van het bewust worden? Het wordt tijd om een uitspraak te doen, om uw hart te volgen en werkelijk voor het volk te gaan staan. Willem. Willem. Willem. Wanneer trekt u uw zwaard?

Kwispeltje

Foxie

Kwispeltje, Kwispeltje,
wat lig jij op de grond?
Kwispeltje, Kwispeltje,
is zo vrolijk wel gezond?

Zie je niet dat het buiten
regent, de hele dag?
Kwispeltje, Kwispeltje,
verwelkomt met een lach.

Kwispeltje, Kwispeltje,
nooit met het verkeerde been.
Kwispeltje, Kwispeltje,
vrolijk van top tot teen.

De klok kan jou niet deren,
gegrepen door de tijd?
Kwispeltje, Kwispeltje,
liefde kent geen spijt.

Kwispeltje, Kwispeltje,
geniet van elke stem.
Kwispeltje, Kwispeltje,
op plezier bij hem geen rem.

Saybia – Guardian Angel

einsteinIk denk dat ieder mens zijn eigen beschermengel heeft, mits hij/zij in ieder geval door heeft dat zij in zijn/haar buurt is. Het vermoeden is ontstaan dat iedere vriendin, zo lief als ze kan zijn, een deel is van mijn beschermengel en zij mij dingen leert die essentieel zijn voor mijn ontwikkeling. Zo zullen we leren liefhebben, haten, vertrouwen en wantrouwen, alleen om er voor te zorgen dat wij ons als persoon blijven ontwikkelen en altijd open staan voor nieuwe ontwikkelingen en mogelijkheden.

Met deze wijsheid doe ik er goed om aan iedere vriendin met dezelfde respect te behandelen als jij met jouw beschermengel zou doen…

14-02-2008

Knights of the South Bronx

Gandhi1Het leven is als een schaakspel. Jij hebt de mogelijkheid om jouw eigen keuzes te maken. Deze keuzes kun je maken door gebruik te maken van de pionnen die jij in je leven hebt en elke pion vertegenwoordigt een eigen manier om door het leven te gaan. Het is van belang om te realiseren dat elke zet van invloed heeft op de gebeurtenissen in jouw leven en daarom moet je de invloed van een pion niet onderschatten. Ook de kleine keuzes die je maakt kunnen van grote invloed zijn op de mensen die jij ontmoet en de gebeurtenissen die in jouw leven zullen gebeuren.

Wanneer jij je realiseert wat de gevolgen zijn van elke schaakstuk die jij zet op het bord, zal dit uiteindelijk leiden tot het doel van het spel, namelijk winnen. Om te winnen is het van belang dat je de functies weet van de stukken in het spel. Wanneer je geen waarde hecht aan de regels die aan de stukken zijn verbonden, zal het niet mogelijk zijn om het doel te bereiken. Daarom is het ook noodzakelijk dat je er soms achterkomt dat niet al je dromen te verwezenlijken zijn. Sommige dromen zijn juist alleen om naar te streven, zodat je alles leert van je eigen zwakke punten en dat je deze leerervaringen kunt gebruiken om de volgende keer wel je dromen te realiseren.

18-11-2007

Pete Murray – Opportunity

Mraz

Geld verdienen is niet moeilijk. De kunst zit hem in het verdienen van geld met iets waarvan het de moeite waard is om je leven aan toe te wijden.

Het is dus de taak van ieder mens om deze kunst waar te maken. Vind jij iets waarvan het voor jou de moeite waard is om je leven aan toe te wijden? Of kies je voor de makkelijke weg en ga je maar op de stoel zitten en blijf je werk doen dat je eigenlijk niet leuk vindt?

Probeer een interessant vakgebied te vinden en wijd je dan helemaal toe aan dit vak. Durf uitdagingen aan te gaan en probeer te leren van je nederlagen.

21-10-2007

 

Ray Lamontagne – Empty

coelho

Soms sta je er alleen voor.

Zet tilt haar rok op tot haar knieën en loopt lachend door het hoge gras. Jammer dat ik alleen niet van het moment kan genieten. Voor de mooie momenten heb ik geen aandacht en ik heb alleen oog voor de vele mislukkingen die ik heb mee gemaakt.

Dit is waar Ray Lamontagne over zingt in het lied Empty. Een gevoelig lied dat wordt opgevoerd door de knijpende viool die hem begeleid. In zijn stem voel je de pijn die hem voortdurend begeleid. De pijn die hem wil controleren, maar niet kan vernietigen. De pijn die ook gericht is op andere mensen, waarom mensen zo gemakkelijk kunnen liegen. Dat het lijkt alsof wij in een verrotte wereld leven, waar angst, bedrog en pijn de hoofdmoot vormen. En veel mensen die naast hem lopen ziet hij al als dood, omdat ze niet meer het leven bevatten die een mens moet hebben. Teveel gestuurd door zaken buiten het individu om, zoals de eisen van ouders, vrienden en de maatschappij. Van binnen is de persoon uitgevreten en hol, van buiten zijn ze een voorbeeld voor de jeugd van morgen. Er zijn geen idealen meer, geen respect en men geniet van het conflict met andere mensen. Wij worden gecontroleerd door zaken van buiten af, je kunt zeggen onze demonen. Ray kijkt zijn demonen echter in de ogen en daagt hen uit. Ik heb de hel gezien en het begint te vervelen. De pijn in zijn hart is als brandstof voor hem. Nieuwe brandstof om van zich af te schrijven en zijn verontwaardiging en pijn in zijn liedjes te gieten.

Will I always feel this way,
So empty, so estranged…