De avonturen van Merel & de Giraffe
Het wonderbaarlijke verhaal van Merel, een meisje die een Giraffe ontmoet en samen met het dier een plek in deze wereld probeert te vinden.
Merel woont samen met haar vader in een flat op de vijfde verdieping. Wanneer ze ruzie heeft gehad met haar vader, vlucht ze naar het balkon. Daar doet zij een verrassende ontdekking. Onder een grote eik ziet zij vier enorm lange poten staan. Als ze het lange lichaam omhoog volgt, ziet zij dat ze oog in oog staat met een giraffe.
De Giraffe blijkt te zijn ontsnapt uit een dierentuin in Antwerpen en met een reden. Hij weet dat, ergens op deze aardbol, er een klein persoon is die zijn verhalen wil horen. Met Merel als aandachtige luisteraar neemt de Giraffe haar mee op avontuur, door haar de geweldigste verhalen te vertellen.
Ga je mee op avontuur?
Als Merel op een avond ruzie heeft gehad met haar vader, stormt ze het balkon op en ploft haar armen neer op de reling van het balkon.
Wat een vent! Waarom begrijpt hij mij niet? Hij moet luisteren en mij uit laten praten. Ik zeg toch dat ik deze kleren wil dragen en daar heeft hij het maar mee te doen. En anders… Anders ga ik wel naar mama!
Merel is zo in haar gedachten verzonken, waardoor ze geen aandacht meer heeft voor haar omgeving. Ieder andere voorbijganger zou zich een hoedje zijn geschrokken voor wat er die avond in het park gebeurde…
In de donkere schaduwen van het park bewoog zich iets voort. Iets dat de blaadjes deed ritselen, en iets wat de vogels hoog in de boom deed opvliegen. En Merel? Die had niks in de gaten…
De frisse lucht deed haar echter wel goed en ze begon het koud te krijgen. Na een diepe uitademing wilde Merel naar binnen stappen toen ze…
Dat is niet mogelijk, fluisterde ze.
Er schuifelde iets langs en duns achter de eik voorbij. Ze kneep haar ogen dicht om het goed te kunnen zien. Vragend keek ze achterom, alsof haar vader haar hierbij zou kunnen helpen. Toen ze terugkeek was het weg…
Alleen en slechts de eik.
De ontmoeting
Merel leunt over het balkon om de situatie beter te zien. Ze weet het zeker. Het maanlicht laat haar het park in schemerlicht zien. Daar tussen de bomen. Ik weet het zeker, fluistert ze.
Kom tevoorschijn, denkt ze.
Stap uit de schaduw, hoopt ze.
Dan, alsof haar dromen uitkomen, voelt ze de beweging in de schaduw. Er beweegt daar iets. Twee zilveren ogen kijken haar vanuit het donker aan. Merel houdt haar adem in en concentreert zich op dit zilverlicht.
Kom tevoorschijn, ik doe je niks, fluistert Merel.
Uit de schaduw komt er een poot tevoorschijn. Voorzichtig en schichtig. Merel houdt haar adem in om het niet te laten schikken. Dan komt de tweede poot uit het donker en de grote kop wordt zichtbaar. In volle glorie stapt het dier in de maanlicht en doet een gigantische stap richting Merel. Wat eerst op grote afstand was, komt nu razendsnel dichterbij en ze geeft een kik van schrik.
Hoe is het mogelijk, fluistert ze.
Voor haar verschijnt op ooghoogte een Giraffe. De kop van het dier reikt langzaam naar het balkon waar Merel staat. Merel durft niet te knipperen en leunt verder voorover. Langzaam steken ze hun neuzen naar elkaar en Merel ziet haar gezicht in de reflectie van de ogen van de Giraffe. Ze voelt de lichaamswarmte van de giraffe op haar huid, zijn adem blaast over haar wangen en zijn snuit raakt haar bijna aan. Even is ze de tijd en al haar zorgen vergeten, totdat…
KNAL! De uitlaat van een auto geeft een enorme knal, het geluid galmt door het park en Merel kijkt verschikt om naar binnen. Als ze geschrokken omdraait… is de Giraffe weg.
Nee, kom terug! Schreeuwt Merel.
Maar de Giraffe is weg. Met kippenvel op haar armen staat ze op het balkon. Niet van de kou, maar van de geweldige ervaring die ze zojuist heeft gehad.
Dit moet ik aan papa vertellen, denkt ze.
Papa
Welke vader gelooft nou wat zijn dochter hier verteld? Een giraffe, bij het balkon, uit het park? Ze kijkt de hele dag al op Youtube naar programma’s over Afrika en de dieren, dus het zal best haar levendige fantasie zijn geweest.
Maar ja, dit is een beetje een standaard papa. Het soort dat denkt dat het altijd gelijk heeft. Je kent ze wel. En Merel? Die twijfelt niet. Ze weet wat ze gezien heeft, ze weet wat ze gevoelt heeft. Maar hoe kan ze de Giraffe weer ontmoeten?
Merel wacht een dag, maar geen Giraffe.
Ze speurt het park door op zoek naar sporen. En wat denk je? Geen sporen.
Nog een dag gaat voorbij, en geen Giraffe.
Een week gaat voorbij.
Een maand… Elke avond staat ze op het balkon, te turen in het donker.
Nog steeds geen Giraffe te bekennen. En voor het eerst begint Merel te twijfelen. Heb ik het dan toch gedroomd? Had papa gelijk? En tranen rollen over haar wang, treurend om haar gedachten… Ze wil naar binnen gaan tot dat…
Ja! De wind raast door het park en ze voelt het… Ze is niet alleen hier buiten. En uit de schaduw stapt de Giraffe.
Met tranen in de ogen verwelkomt Merel de Giraffe.
Maar hoe knoop je zo’n gesprek aan? En kan de Giraffe eigenlijk wel praten? Allemaal zaken die Merel moet uitzoeken. Zij spreekt geen Giraffes. Dus wat doe je dan? Dan probeer je gewoon wat… Old school Kleutergedrag 😉
Een ongewoon gesprek
Ok… hier komt bla bla, een ongewoon gesprek. We springen even vooruit in de tijd. Deze brug vul ik later.
De Giraffe neemt Merel mee op pad. Merel is namelijk op reis, haar levensreis, waarin ze volwassen gaat worden. De reis van de Held.
Merel staat op het balkon en de Giraffe zegt: “Spring maar achterop bij mij..!”
Merel grijpt de nek van het dier, zwiept over de reling en glijdt zo… hoep! naar beneden op de bips van de Giraffe.
Samen lopen ze het bos in en onderweg komen ze verschillende dieren tegen.
Kwispeltje, Edward, Carlos (Karel voor vrienden) en Vinnie (Vincent).
Kennen jullie trouwens het verhaal van Kwispeltje? Super leuk!
Merel loopt met de Giraffe door het bos. Op een open plek ziet ze een hond liggen. Wie is dat? Vraagt ze…
Dat? Dat is Kwispeltje.
Kwispeltje? Waarom heet hij zo?
Nou, hij is altijd opgewekt. Heeft nooit een slecht humeur en als hij moppert, dan is het maar voor even. In het bos hebben ze een liedje over hem gemaakt. Wil je het horen?
Graag! Antwoord Merel enthousiast.
Kwispeltje
Kwispeltje, Kwispeltje,
wat lig jij op de grond?
Kwispeltje, Kwispeltje,
is zo vrolijk wel gezond?
Zie je niet dat het buiten
regent, de hele dag?
Kwispeltje, Kwispeltje,
verwelkomt met een lach.
Kwispeltje, Kwispeltje,
nooit met het verkeerde been.
Kwispeltje, Kwispeltje,
vrolijk van top tot teen.
De klok kan jou niet deren,
gegrepen door de tijd?
Kwispeltje, Kwispeltje,
liefde kent geen spijt.
Kwispeltje, Kwispeltje,
geniet van elke stem.
Kwispeltje, Kwispeltje,
op plezier bij hem geen rem.
Kwispeltje lijkt me echt een leuke hond! En Merel springt op en neer.
Dat is hij ook, antwoord Giraffe. Nu een drukke dag ga ik altijd even bij hem langs, en dan voel ik me daarna weer kip lekker!
Groot harig monster
Merel en de Giraffe lopen verder het bos in. Als ze bij het kruispunt komen in het bos, hoort Merel wat ritselen. Op haar hoede loopt ze voorzichtig achter de giraffe aan. Als de Giraffe het kruispunt passeert, komt er ineens een Groot Harig Monster om de hoek!
‘AAAAH!” Schreeuwt Merel
“AAAAH!” Schreeuwt het monster
“Aaaah!” Roept Merel uit
“Aaaah!” Roept het monster
“Haha!” Lacht de Giraffe
“Haha?” Kijkt Merel verbaast naar de Giraffe
“Edward! Je laat ons schrikken, ouwe reus!”
“Edward? Vraagt Merel
“Haha, dit is Edward, zegt de Giraffe. Een enorm lieve knuffelkont, alleen wel een beetje bang van nature.
Maar hij is zo groot…! Fluistert Merel
“Nou, klein voor z’n soort! Je moet z’n broer eens zien, enorm dikke kop…” En de giraffe houdt z’n poten uit elkaar.
Allright… hier moeten weer wat bruggen geschreven worden. Komt wel. Kleutergedrag! Eerst die Marshmellow erop 🙂
Welke wijsheid brengt de Giraffe over?
“Als je het heden kunt beleven en ziet wat werkelijk is, dan is het meestal verrassend onbelast” (L)