… In die zin vormt ziekte dus een richtingaanwijzer naar heelwording van jezelf. Hoewel ziekte negatief lijkt, in de zin dat je last hebt van allerlei klachten en pijn, gaat het er toch om ziekte te interpreteren als richtingaanwijzer. Op die manier kun je met de ziekte gaan samenwerken in plaats van dat je je ertegen verzet (Pamela Kribbe – Gesprekken met Jeshua).
“Hé Michiel, echt superleuk dat je een quote hebt opgezocht uit een boek. Maar wat mot ik ermee?”
“Nou Karel Appel van me, ik zie hier een fundamentele misvatting in onze samenvatting.”
“Oef, dat zijn grote woorden!”
“Ja, luister nou effe. Ik heb ziekte nog nooit zo gezien. Het was als iets dat bestreden moest worden. Door paracetamol, antibiotica of een doktersbezoek. Maar ziekte opent nu een deur naar het innerlijke.”
“Maar dan is het toch geen misvatting in onze samenleving? Zoals jij het nu verwoord ben je zelf een beetje achterlijk geweest en heb jij die taal van de ziel verkeerd begrepen. Je hoeft het niet gelijk op de hele samenleving te gooien…”
“Jaja, je hebt gelijk. Nou, terug naar de quote. Ziekte is een richtingaanwijzer naar emotionele klachten in mijn lichaam. Als ik pijn in mijn onderrug voel, dan kan het zijn dat ik me fysiek heb ingespannen, maar waar ik op doel ik dat ik bepaalde emotionele of geestelijke spanningen in dat gebied opsla. De energie stroomt daar niet goed door en mijn lichaam communiceert: ‘Dag lieve schat, wil je even openstaan voor wat ik te zeggen heb?’ Ik leer nu te vragen aan mijn lichaam: ‘wat heb je mij te zeggen’?”
“Hmmz, dat klinkt best interessant. De manier waarop je het nu verteld klinkt alsof we meerdere passagiers met ons meedragen. Je was al langer bewust van mijn bestaan, maar we dragen dus ook ons lichaam mee. Daarvoor heb je geschreven over onze vriend het Ego, en we hebben natuurlijk de verantwoordelijkheid over Emotie die we met ons meedragen. Dat zijn al vier passagiers. Wat zou het fijn zijn als we allemaal aan de Ronde Tafel zouden zitten!”
“Hihi, ik waardeer je enthousiasme. Het is een mooie manier om mijzelf te ondersteunen in de weg van de Ziel. Ik heb een stuk geschreven over de ideaalbeelden die de maatschappij ons voorschotelt: hoe we moeten leven, wat we moeten eten, met welke partner we moeten trouwen voor het eeuwige geluk. Maar deze ideaalbeelden staan los van de weg van de Ziel. Deze is uiterst individueel en daarom ook uniek voor iedere persoon. En daarom is zo verdomde interessant! Dat is de weg die ik wil bewandelen. Ik wil dit pad bewandelen met al mijn passagiers en leren luisteren naar wat zij mij te vertellen en wat te leren hebben.“
“Ik word er stil van…”
“En dit zou ik later ook willen doen. Ik wil mensen ondersteunen in de weg van de Ziel. Ik zeg bewust niet helpen, omdat ik ze niet naar de overkant van de rivier wil trekken. Ik sta erachter, en zij kiezen ervoor om de eerste stap te zetten in het koude water, om er daarna achter te komen dat dit het meest zuivere bronwater is dat van het leven op aarde een paradijs maakt.”
“Nice!”
“Genoeg hierover gepraat. I’m going back to the Earth! Bedankt voor je luisterende oor en tot de volgende keer.”
“Tot de volgende keer, lieve Michiel.”
Inspirited by // Pamele Kribbe – Gesprekken met Jeshua // Ziekte en gezondheid
Inspirited by // Jason Mraz – Back To The Earth