Auteur: admin
The Morning – Goldkimono
Hoi Giraffe, door de ochtendroutine ervaar ik een bepaalde rust over me. Het voelt alsof ik in een boot zit en langzaam door het leven dobber. En dit gevoel maakt me rustig en het maakt me droevig.
Vertel eens meer…
Het maakt me droevig, omdat ik mijn leven overzie en de eindigheid ervan ervaar. Het bootje dobbert langzaam door en op een gegeven moment moet ik het bootje verlaten. Dan zal er een nieuwe Merel in het bootje stappen en hem of haar ook weer door het leven dobberen.
En het maakt me gelukkig, omdat ik dankzij de boot bewust wordt van de onderstroom van het leven. Het water waarop het bootje en ik dobber. Het doet me afvragen wat het water en de boot is… en het is het oneindigheid van het leven. Dit zal altijd door blijven stromen. Eerst in de vorm van water, dan de boot, wellicht daarna sterrenstof. Daarna de moleculen, atomen en nog meer kleine deeltjes. Maar het leven leeft.
En het doet me eraan herinneren dat iedereen het leven ervaart vanuit zijn bootje. Prachtig toch! Er dobberen gewoon 7 miljard bootjes rond op deze planeet allemaal met een ingebouwde camera. Het eeuwige leven kijkt door deze 7 miljard camera’s en ervaart zichzelf. Sommigen op de boot heten Michiel, andere Marlies, dan is er een Cas, een Bowie, een Tim. En we spelen allemaal verstoppertje voor onszelf.
De boot doet me afvragen wie of wat we werkelijk zijn. Wat dat wat overblijft als we onze laatste boottocht hebben gemaakt, is altijd gelijk aan wat er overblijft bij een laatste boottocht van iemand anders. Alles is één, verstopt in een wonderschone vermomming, van de meeste mooie kostuums, bootjes, vormpjes, toeters en bellen.
Het doet mij eraan herinneren dat het leven het bootje heen en weer gooit, en dat ik er maar een verhaaltje bij verzin ‘waarom’ dit zo is. Het doet me eraan herinneren dat het leven een prachtige illusie creëert waarin ik geloof dat ik controle over mijn leven heb, terwijl ik inzie dat de cruciale gebeurtenissen mij overkomen.
En tot slot, probeer ik een conclusie eraan te verbinden, maar kom ik niet verder dan: “ik weet het niet”. Ik weet het niet, omdat ik zo’n klein beetje inzicht heb in wat het leven werkelijk is. En dit maakt me bescheiden en brengt me weer terug in de boot. Terug hier met jou, in dit park, genietend van het uitzicht. Genietend met een glimlach op mijn gezicht en tranen in mijn ogen. Tranen van verwondering en… eerbied voor het leven. Dank je wel voor dit inzicht, lieve Giraffe. Dank je wel.
The World Has Gone Mad
Merel: “De hele wereld is commercieel geworden. Alles draait alleen maar om geld!”
Giraffe: “Nee joh, gekkie. Kijk eens goed, zoom uit! De wereld draait om groei. Wat laat op dit moment de krokussen boven de grond uit komen? Geld? Dacht ’t niet! Wat laat op dit moment een baby in de buik groeien, geld? Dacht ’t niet! Wat vormt op dit moment universums en planeten, geld? Haha, nee. Dacht ’t niet! Het leven draait om groei! Het leven draait om leven. het leven leeft!
En ja, een bankrekening groeit ook. Dit doet het met dezelfde principes als de krokussen, baby’s en planeten. Prachtig toch?
Inspiratie
“Dit inspireert me tot een verhaal!”
Ik moet hieraan denken omdat ik lees: “dit inspireert met tot het maken van een schilderij, of, deze ervaring ga ik verwerken in een schilderij”. Dat is wat ik ook ga doen met het schrijven. De ervaringen en inspiratie verwerk ik in een verhaal, wat ik toeschrijf naar Merel & de Giraffe.
Veel heb ik al geschreven in de columns / mindfarts. Pas dit toe, zoals de eikel die een eik wordt. Voor iemand die geen oog heeft voor groei is dit een bizar en onlogisch proces. Voor de ander een prachtig proces waarin het leven van vorm verandert om groter dan groot te worden.
Welke Bergen Beklim Ik?
Welke bergen beklim ik? Word je bewust van welke bergen je aan het beklimmen bent, zodat als je boven bent je zeker weet dat je de juiste hebt beklommen. En toch niet die berg in de verte had willen hebben.
- Merel & de Giraffe
- 5AM club : sporten, reflectie, schrijven
- Lean Black Belt
- Foxhill een paradijs maken
- Innerlijk paradijs maken: versimpel, versimpel, versimpel
Je komt er al snel achter dat er vele bergen tegelijk beklommen worden. Interessant! Doen we niks mee.
Non-dualiteit ❤️
Non-dualiteit gaat om de realisatie dat datgene wat door jouw ogen kijkt hetzelfde is als datgene wat door mijn ogen kijkt: bewustzijn.
En dat realiseren gebeurt op twee manieren: de directe manier, Pats, boem, of de indirecte manier. Als een ui, laag voor laag, zie je in wat je allemaal niet bent. Tot je bij de kern komt en inziet: ik ben het perfecte bewustzijn.
De filosofie zegt dus dat jij niet je gedachte en gevoelens bent, maar datgene wat dit waarneemt. De passagier op de achterste stoel.
Inzoomen
Welke dingen laten jou inzoomen?
Welke mensen laten jou inzoomen?
Identificeer de dingen die jou eruit trekken en…
Lach erom 😀
Zie in dat het ding of die persoon het ook is! 🙂
Paradox
De paradox van het leven: we zijn altijd op zoek naar thuis, terwijl deze zich onder onze neus bevindt.
We zoeken het in relaties, in werk, in dure spullen, in spiritualiteit. Iets om de leegte van de heimwee op te vullen.
Waarom leert niet iemand ons dat we altijd al thuis zijn geweest?
Dat wat door onze ogen kijkt is ons thuis. Kijk om je heen. Je bent thuis!
Voel je thuis. Voel het! In je buik. In je hart. Dit ik-ben-leven gevoel.
En dit is t ook…Dit is alles. En niets.
Uit deze leegte ontstaat heimwee. En gaat het weer. Hieruit ontstaat verdriet. En vreugde. Vanuit hier krijg je dorst. En stil je het.
Dus… waar is thuis?
Trukendoos
Onze individualiteit is een psychologisch trucje van ons brein 🧠
ACHT GROTE LESSEN VAN DE NATUUR
Als je denkt dat je die nieuwe iPhone, verre vakantie of nieuwe auto nodig hebt, ga dan even naar buiten en luister naar de wind, de vogels en voel de regen op je gezicht. Heb je dit werkelijk nodig? Welk antwoord krijg je diep van binnen?
Verstuurd vanaf mijn nieuwe iPhone XV Galaxy Pro Edition 2200 MPixels